De schoonheid en het verhaal van onze leefomgeving vormen een rode draad in mijn werk en leven. In de architectuur en de gebouwde omgeving zijn de denkbeelden van mensen en culturen weerspiegeld. Zo zie ik erfgoed eigenlijk als het verhaal van de mensheid; of, in het klein, het verhaal van een dorp of stad.
Waarom willen we een monument beschermen? Dat is voor mij een belangrijke vraag. De waarde van erfgoed is iets dat we met zijn allen bepalen. De expert kan dat niet in zijn eentje vanuit een ivoren toren doen. Al tijdens mijn studie architectuurgeschiedenis vond ik het heel leuk om mensen rond te leiden en te leren kijken, ook naar gebouwen die ze in eerste instantie als lelijk of oninteressant ervaarden. Mooi om te merken als er dan toch een bepaalde bewustwording en waardering ontstaat.
Andersom laat ik me graag inspireren door de mensen om mij heen. Hoe ervaren zij hun eigen erfgoed en dat van anderen? Roept het een vertrouwd gevoel op of juist spanning of ongemak? Het gaat dan niet meer over “mooi of lelijk” maar over identiteit en verbondenheid. Zulke gesprekken kunnen mij enorm verrijken.
“Erfgoed gaat over het doorgeven van een gezamenlijk verhaal. De waarde van erfgoed bepalen we dus ook met zijn allen.”