4 september 2019
In Duisburg moest ik me toevallig een dagje vermaken. Dus heb ik me maar gestort op de Industriekultur. Ik kende de verlaten industriecomplexen in het Ruhrgebiet van excursies uit de jaren 90. Tot dan toe werden fabrieken afgebroken, omdat we ze lelijk vonden, maar hier liet men de oude meuk staan als onderdeel van het Industrielandschaft. Inmiddels is het Landschaftspark Duisburg Nord geëvolueerd tot een heel mooi gebied, waar men zich goed kan vermaken. Veel groen en schoon water doen vergeten hoe vies en vuil het hier vroeger was. Er is een bijzondere gelaagdheid ontstaan, omdat er een wereld is onder en tussen oude structuren, maar ook eroverheen. Bij het Rheinpark wordt ook een oud industriegebied omgetoverd tot een park. Hier liggen mooie stranden aan de Rijn met draai uitzicht op de stoere Hochfelder Spoorbrug en rode boog van de Brücke der Solidarität. In de winter van 1987-1988 was de brug nog het middelpunt van protesten van staalarbeiders, tegen de sluiting van de fabrieken. Nu is het strandje met het hippe restaurantje ’s ochtends al vroeg een ontmoetingsplek voor jonge moeders en oppassende grootouders.
Jan Wabeke